Statut fundacji rodzinnej elastyczną formą tworzenia bytu prawnego, dopasowaną do potrzeb rodziny

Fundacja rodzinna jest osobą prawną zarządzającą majątkiem rodzinnym. Powołanie takiej fundacji pozwala budować struktury organizacyjne, które zapewnią kontynuację biznesu i zabezpieczenie środków w perspektywie dłuższej niż jedno pokolenie, bez konieczności osobistego zaangażowania następców prawnych. Fundacja rodzinna powstaje już z chwilą sporządzenia aktu założycielskiego lub ogłoszenia testamentu. Łącznie z oświadczeniem woli o ustanowieniu fundacji rodzinnej konieczne jest ustanowienie statutu, a do utworzenia pierwszej jego treści uprawniony jest tylko jej założyciel tj. fundator.

Statut Fundacji Rodzinnej jest podstawowym dokumentem dla jej działalności, porównany w swoim działaniu do umowy spółek osobowych, lub statutu spółek kapitałowych.  Jest to swego rodzaju „konstytucja rodzinna” o niezwykle ważnym charakterze na co wskazuje art. 26 ustawy o fundacji rodzinnej, określający obligatoryjne wytyczne które musi określać statut, a o których pisaliśmy już na naszym blogu -> https://kosacka.home.pl/autoinstalator/wordpress5/jak-zalozyc-fundacje-rodzinna/

Fundacja rodzinna charakteryzuje się elastycznością i możliwością dopasowania instytucji do indywidualnych potrzeb rodziny. Dlatego też oprócz elementów obligatoryjnych, możliwe jest wskazanie w statucie dodatkowych aspektów.  Kwestia ta została uregulowana w art. 26 ust. 3 ustawy FR, zgodnie z którym w statucie fakultatywne jest określenie:

  • Zasad współpracy lub współdziałania organów fundacji rodzinnej;
  • Szczegółowych okoliczności rozwiązania fundacji rodzinnej;
  • Wytycznych dotyczących inwestowania majątku fundacji rodzinnej;
  • Przewidywania utworzenia jednostki terenowej albo jednostek terenowych.

W naszej ocenie ważne kwestie, które powinny zostać określone w statucie to m.in:

– kworum;

– zasada wypłaty świadczeń na rzecz beneficjentów – przykładowo czy w sytuacji pozostawania przez beneficjenta w związku małżeńskim, świadczenie przejdzie do majątku wspólnego lub osobistego;

– zasady prowadzenia spraw fundacji rodzinnej;

-zasady utraty statusu beneficjenta;

– uprzywilejowanie głosów poszczególnych osób w ramach zgromadzenia beneficjentów – możliwe jest bowiem, by zgodnie z wolą fundatora on sam, jego małżonek lub inna wskazana przez niego osoba cechowała się  większą liczbą głosów od pozostałych beneficjentów;

– zapis na sąd polubowny;

-zasady podejmowania decyzji, czy zapadają one jednomyślnie oraz pozostałe sposoby wykonywania praw i obowiązków przez fundatorów;

-powierzenie wykonywania uprawnień fundatora innej osobie.

Regulacje prawne pozwalają zatem powołać fundację rodzinną skorelowaną ściśle z celami jakie założył fundator, przy zastosowaniu odpowiednich struktur i trybów specjalnie do tego stworzonych, w oparciu o dodatkowe zapisy statutowe. Przykładem takiego działania może być zapis w statucie o możliwości przystępowania fundacji rodzinnej wyłącznie do spółek handlowych działających w określonym sektorze. Fundator może również zabezpieczyć się przed ryzykownymi inwestycjami ze strony fundacji, wprowadzając regulacje o nabywaniu jednostek uczestnictwa o określonym, akceptowalnym poziomie ryzyka.

Zarówno uregulowania części fakultatywnej jak i obligatoryjnej nie musza być stałe przez cały okres funkcjonowania fundacji rodzinnej. Ustawodawca dopuszcza zmianę statutu, jednak zasady jego zmian muszą zostać bezwzględnie określone już w pierwszej jego wersji. Modyfikacje stają się skuteczne z momentem zamieszczenia ich w rejestrze fundacji rodzinnej, ze względu na konstytutywny charakter tego wpisu. Do skuteczności takiego działania konieczne jest sporządzenie statutu fundacji rodzinnej i każdej jego zmiany, w formie aktu notarialnego.

Zmiana statutu dopuszczana jest w każdym czasie, jeśli fundator nie określi tego w inny sposób. Może on poprzez klauzule wieczyste, zarówno w stosunku do zmiany statutu jak i co do innych ważnych aspektów ugruntować swoje stanowisko, np. poprzez wskazanie osoby do której trafi majątek po rozwiązaniu fundacji,  postanawiając o niezmienności zapisu. Przykładem takiego działania może być również brak możliwości aktualizowania zasad wypłat świadczenia poprzez zmianę statutu fundacji rodzinnej, co byłoby niezgodne z wolą fundatora. Oprócz uregulowań sprzecznych z ustawą, klauzule wieczyste mogą być dobrowolnie stosowane w statucie instytucji, co stanowi przejaw możliwości tworzenia fundacji rodzinnej w sposób spersonalizowany, zależnie od potrzeb założyciela. Ważne jest jednak by przed ich zastosowaniem, przeanalizować odrębnie każdy z potencjalnych zapisów, oceniając jego przydatność, zgodność z zasadami współżycia społecznego oraz zamysłem samej fundacji rodzinnej. Dlatego zamieszczenie w statucie postanowień zapewniających niezmienność najważniejszych zasad funkcjonowania fundacji rodzinnej po śmierci fundatora, powinno zostać każdorazowo poprzedzone konsultacją ze specjalistą, w celu optymalizacji korzyści i uniknięcia negatywnych skutków zapisu.